ما فراموش نمی کنیم....
هو البصیر...
ما، آماده نیستیم...
ما، آمادگی فراموش کردن نداریم...چه رسد به بخشش!
ما، فراموش نمی کنیم...
گناه نابخشودنی فتنه گران، فراموشی ندارد...
تهمت به نظام اسلامی، فراموشی ندارد...
تلخ کردنِ کام ملت بعد از، شادیِ بزرگِ مشارکت 40 میلیونی، فراموشی ندارد...
ضربه به نطام، فراموشی ندارد...
دشمن شاد کردنِ کشور، فراموشی ندارد...
هتک آبرویِ نظام مقابلِ ملت ها، فراموشی ندارد...
بی قانونی و اردوکشیِ خیابانی، فراموشی ندارد...
ایجاد هزینه و زحمت برای کشور را می توان بخشید؟!
امیدوار کردنِ دشمن، کم گناهی نیست! فراموشی دارد؟!
کشاندن کشور به لبه‌ی پرتگاهِ جنگ داخلی و خونریزی، نه فراموش می شود و نه بخشیده!
بازیچه‌ی دشمن شدن، هزینه داشت! بعد از 5 سال، هنوز هم هزینه‌ی این گناه را می دهیم...
مگر می شود اشک های حضرت ماه را، دردِ دلش را و جان ناقابلی دارم، را فراموش کرد؟!
دعوای دو کودک بازیگوش نبود که پدرانه بگذریم! هزینه داشت این ضربه و فتنه!
فتنه ای که اکبر من القتل بود!
عالیجنابان!هیچ آفتابی، این لکه‌ی سیاه را از دامنِ نظام پاک اسلامی تطهیر نمی کند!
تیز کردنِ دندانِ دشمنان، فراموش شدنی نیست!
این گناه بزرگ قابل اغماض نیست...
نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم!
ای منتهای آروزی عاشقان...
ای لنگر ثبات زمین و زمان...
بیا ...