سوره تماشا

وَیلٌ لِلمُطَفِّفین...

وای بر کم فروشان...آنان که هرگاه برای خود چیزی از مردم با پیمانه می گیرند حق خود را کامل بر می دارند...ولی هنگامی که برای دیگران پیمانه یا وزن می کنند، کم می گذارند...آیا گمان نمی کنند که برانگیخته می شوند؟ در روزی بزرگ؟!....

و تو چه می دانی "سجّین" چیست؟

دیگه با این آیه ها جایی هم می مونه که منِ بنده ی کمترین بخوام حرفی بزنم؟!

چند روز پیش پیامک زیبایی به دستم رسید با این مضمون:

"آن زمان که دشمن به جانمان حمله کرد، شهدا ما را شرمنده کردند. نکند این روزها که دشمن به نانمان حمله کرده، شرمنده شهدا شویم..."

این روزها که دشمن به نانمان حمله کرده، بعضی ها آب به آسیابش می ریزند. سهم ما از این آب گل آلود اگر ماهی بود، می شود خار در چشم و استخوان در گلو!

مگر نه اینکه هر کس فریاد استغاثه مسلمانی را بشنود و یاری اش نکند از دین خارج است...این روزها صورت های سرخ از سیلی، از هر فریاد استغاثه ای گوش خراش تر است...

امروز که دشمن به نانمان حمله کرده کمر به قتل ناممان بسته...محو نام ایران اسلامی از جغرافیای جهان هدف اوست...اگر امروز من وشما هوای هم را نداشته باشیم فردا را از ما می گیرند...اگر پدر و برادر کاسب من دندان های از غضب به هم فشرده شده ی دشمن و امیدش به خم کردن کمر این ملت را نمی بینند حداقل سخن خدای خود را بشنوند که:

 " وَیلٌ لِلمُطَفِّفین..."

"و تو چه می دانی "سجّین" چیست؟"

و اما...

ایران در کمتر از دو ماه دو استاد اخلاقش را از دست داد...ثلمه هایی سخت...شاید هیچ وقت مثل آنها را نبینیم دیگر...روحشان شاد...

کسانی که ما جز خیر از آنان ندیدیم و خدا آگاه تر از ماست به خیرشان...

این هم چراغ راه ما باشد که کمتر از کلاس اخلاقشان درس گرفتیم:

صراط مستقیم راه راست نیست؛

بلکه راهی است که از میان افراط و تفریط میگذرد

و آن همان اطاعت محض از تعالیم الهی و طی طریق بندگی است.

آیت الله خوشوقت