امام حقیقت همیشه زنده تاریخ است...
- ۱ نظر
- ۲۶ آذر ۸۸ ، ۲۱:۳۳
سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت،سرها در گریبان ست.
کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را.
نگه جز پیش پا را دید،نتواند،
که ره تاریک و لغزان است.
وگر دست محبت سوی کس یازی،
به اکراه آورد دست از بغل بیرون؛
که سرما سخت سوزان است.
نفس،کز گرمگاه سینه میاید برون،ابری شود تاریک.
چو دیوار ایستد در پیش چشمانت.
نفس کاینست،پس دیگر چه داری چشم
ز چشم دوستان دور یا نزدیک؟
مسیحای جوانمرد من! ای ترسای پیر پیرهن چرکین!
هوا بس ناجوانمردانه سرد است...آی...
دمت گرم و سرت خوش باد!
سلامم را تو پاسخ گوی،در بگشای!
عرصه سخن، بس تنگ است!
عرصه معنی فراخ است!از سخن پیش تر آ!
تا فراخی بینی و ،
عرصه بینی!
هنوز ما را، "اهلیّت گفت " ، نیست!
کاشکی ، "اهلیّت شنودن"،
بودی!
" تمام – گفتن " ، می باید ،
و " تمام – شنودن " !
بر دل ها مُهر است ،
بر زبان ها مُهر است ،
و بر گوش ها ،
مُهر است!