و باز هم می گویم عاشق جنگ نرم خدا هستم...

 بسم رب الشهدا و الصدیقین...

این پست را با وضو، در سرزمین صداقت، زیر سایه ولایت می نویسم، به قصد قربت...

و باز هم می گویم عاشق جنگ نرم خدا هستم...همان خدای هادی دل ها، دل هایی که پس از هدایت می شوند باطل السحر...

باطل السحر یعنی حماسه ما...

این روزها، مصداق "ما رَأیتُ اِلاّ جَمیلاً" ست...

دوست تر می داشتم این پست را فردای حماسه بنویسم...حماسه ای که "باطل السحر بافته ها و گزافه های دشمنان و حسودان و طمع ورزان شد"...

وه که چقدر دیدنی ست این روزهایی که شاید برای برخی مصداق " وَ عَسی أَن تَکرَهوا شَیئاً وَ هُوَ خَیرُ لَکُم"... باشد، اما "چه بسا چیزی را خوش نمی دارید و آن برای شما خیر است"^۱...

عاشق جنگ نرم خدا هستم...خدایی که آب بر آتش دشمن می ریزد...خدایی که باطل السحر را انگشتان جوهری ما قرار می دهد...فرمانده جنگ نرم خدا، اما، همان حضرت ماه ماست...سید علی حسینی خامنه ای...ماه نورش را از خورشید می گیرد...خورشیدی که صاحب ماست و صاحب انقلاب ما...حضرت ماه نام سال را می گذارد حماسه سیاسی، حماسه اقتصادی...نام سال را...پس عجیب و بی راه نیست این باطل السحر...سال ما پر از حماسه است...جمعه، روز ختم حماسه نبود...اوج حماسه بود...ما این حماسه را به طلوع آفتاب پیوند می زنیم...

خدا، چهار سال، فقط چهار سال، بعد از ۸۸ خیلی ها را شرمنده کرد... و چه زیبا هم شرمنده کرد....حتی اگر به روی مبارک نیاورند!

نظام پاک و صادق و مظلوم ما....جمهوری مظلوم اسلامی ما، نشان داد رأی مردم امانت است و حق الناس...خواه رأی مردم خاتمی باشد، خواه احمدی نژاد و خواه روحانی... مهم این است که ما در پوست خود نمی گنجیم که حضرت ماه پای رأی مردم می ماند و دفاع می کند از انتخاب ملت...همان حضرت ماه که خیلی ها متهمش می کنند به دیکتاتوری...

این نظام، ثابت کرد، اختلاف رأی چه ۱۱ میلیون باشد چه ۳۰۰ هزار تا...رأی مردم امانت است...حتی یک رأی هم عامدانه جا به جا نمی شود...

این یعنی "پای فشردن بر مردم سالاری دینی صادقانه" ... این یعنی همان باطل السحر...یعنی همان جنگ نرم خدا...

خدا خوب امتحان می کند  سعه صدر ما را... یک روز با فتنه ۸۸، یک روز هم با رأی ملت...مهم این است که امروز با اختلاف چند دهم درصدی هیچ سطل زباله ای به آتش کشیده نمی شود...هیچ تهمتی هم به نظام پاک ما نمی چسبد...خیلی ها هم البته به روی مبارک نمی آورند که چه کردند همین چهار سال پیش...

خدایا دوستت دارم... که از فتنه ۸۸، نه ۴۰۰ سال و نه ۴۰ سال، که فقط ۴ سال گذشته است...

ما اما با ولایت زنده ایم و در بیعت رهبریم...خواه پرچمدار علی، مالک باشد و خواه ...

آری، ما در بیعت رهبریم و اگر کسی پایش را کج بگذارد، باز هم همان فرزندان ۹دی می شویم...مشتمان گره می شود برای آنکه تو دهنی بزند به منحرف از راه ولایت...

اصل، برای ما رضایت "ولی" است... همین است که شادیم برای حماسه ی ساحر کشمان! شادیم برای این جنگ نرم خدا...شادیم برای شرمندگی اصحاب فتنه...حتی اگر به روی مبارک نیاورند این شرمندگی را...

مهم این است که ما سحر دشمن را باطل کردیم و همه و همه به جمهوری اسلامی و ساز و کار انتخابات رأی داده اند...

"مَکَروا و مَکَرَ الله و الله ُ خَیرُ الماکِرین" یعنی همین امروز ما...یعنی خدا مکر هر کس که بر ضد نظام ولایی ما باشد را باطل می کند...

به قول جناب یامین پور بزرگوار : " این شگفتی خمینی است...همان نظامی که به دیکتاتوری متهمش می کنید"...

و باز هم ماشاالله حزب الله...

خدایا دوستت دارم...

 

 

----------------------------------------------------------------

۱. سوره بقره آیه ی۲۱۶

 

عاشقانه ای برای حداد...

بسم رب الشهدا و الصدیقین...

سلام، معلم ساده و صمیمی و دوست داشتنی انقلاب...تویی که  نمی شناختمت! می شناختم، اما نه به وضوح امروز...

صاف صاف...زلال و صمیمی...

روزهای فتنه و جنگ تحلیلی، بصیرت را به ما شناساندی و عمار بودی برای علمدار...

4 سال بعد ( همین چند ماه پیش ) وقتی ائتلاف پیشرفت را شکل دادید تعجب کردم که حداد و ائتلاف؟! آن هم ائتلافی که هیچ شباهتی به هم ندارند؟ اما گفتم حداد که مثل من نیست! حتما ضرورتی دیده و حکمت و مصلحتی بوده...منتظر نشستم تا سرانجام ائتلاف را ببینم...هر روز که گذشت گفتم پس چه شد وعده هایشان...مگر می شود؟! یعنی حداد هم؟

در مناظره ها چقدر متین و سربزیر و در عین حال شجاع حرف زدی...چقدر کنایه ها و مطایبه ها و حرف هایت لذت بخش بود...چقدر دعا کردم برایت که خیر نصیبت شود...شاد می شدم با جواب ها و طنازی هایت در مناظرات!

در مناظره سوم هم که دیگر گل کاشتی و نور علی نور بود...

شرافت و متانت را تو آموختی به ما...اخلاصت در عمل قبول، ای عزیز دل ما...ای حدادِ عادل...ای معلم اخلاق...یار دوست داشتنی حضرت ماه...باز هم علم بصیرت را تو برافراشتی...

راستی نمازتان هم قبول...چه اقتدای به جایی...

 

--------------------------------------------------------------------------

پ . ن :

این دو سه هفته شاید دوست داشتم  در "سوره تماشا" دلی بنویسم! اما همین دل نخواست که الان بنویسم...شاید بعد از حماسه بنویسم...به گفته حضرت ماه حماسه آغاز شده و جمعه به اوج می رسد...تا حماسه، به تکلیف عمل می کنم...گاهی سکوت، تکلیف است...اما نه در حماسه ها و نه در جنگ تحلیل ها! گاهی سکوت به حرمت دل خیلی زیباست...گاهی اگر حرف بزنی باری را سنگین کرده ای... باری، امروز برای من عمل  به تکلیف، سکوت به خواهش دل است...پس "سوره تماشا" تا آن روز برای من همان "یس" دوست داشتنی است...مثل همیشه محرم و مرهم دل...

9 روز تا انتخابات و حرکت بر مدار ولایت...حکم آنچه تو فرمایی...

بسم رب الشهدا و الصدیقین...

بهانه ی نوشتن این پست نظر یکی از خوانندگان در مورد متن قبلی بود...پاسخ به اون نظر بیش از 2000 کاراکتر می شد و این شد بهانه ای برای پستی جداگانه...

و اما نظر مخاطبی به نام "سمت" این بود:

"انسان نمى‌پسندد که ببیند یک نامزدى، چه در نطقهاى تبلیغاتى، چه در سخنرانى، چه در تلویزیون، چه در غیر تلویزیون، براى اثبات خود متوسل بشود به نفى آن دیگرى."

88/3/14

سلام

حتما شما اطمینان دارید که حتی اگر بیانات رهبری خطاب به اشخاص خاصی باشند بازهم برای عوام و من و شما و همه فصل الخطابند!

در مورد متن تان چند انتقاد دارم:

1) در متن همه معیوبند الا دو نفر یعنی هیچ یک از این شش نفر نقطه مثبتی ندارند؟

2) وظیفه شناخت و معرفی کاندیدای اصلح است نه کاندیداهای معیوب؟

3) من با شما هم عقیده هستم و هر وقت کسی از شخص مورد نظرم می پرسد به قطعیت می گویم به عارف رای نمیدهم چون حجت دارم ولی نمی توانم احتمالی بیشتر از یک هفتم را برای سایر کاندیداها لحاظ کنم.

4) بد بودن بقیه دلیل بر خوب بودن یکی دو نفر نمی شود.

5) برای آقای جلیلی ائتلاف با دولت مطرح است ولی برای آقای غرضی کوچکترین نقدی هم وارد نیست برخلاف همه ای که تایید آقای غرضی را گاف شورای نگهبان می دانند(و ذکر نکردن کنایه ای از ایشان در متن شما که شاید نشان از ندیدن وی باشد!) من معتقدم آنچنان آقای غرضی کارنامه ی سفیدی دارند که احراز نشدن صلاحیتش مصداق واقعی ظلم بود.

6) من می گویم کشور اکنون فرد نمی خواهد هم دلی همه را می طلبد.

والسلام

البته بخشی از این انتقادها رو وارد می دونم و بخشی از اون رو هم نه...قبول دارم که یک جاهایی از متن رو به واسطه دلخوری از عملکرد حضرات، ناپخته و تند نوشتم و البته روی سخنم بیشتر با دو نفر بود و نه شش نفر...و متن خودم رو نفی دیگران و تخریب هم نمی دونم...چون مواردی که گفتم نه خلاف واقع بود ونه سیاه نمایی...همه ی این موارد رو ما دیدیم و شنیدیم...اقتضای این دوران حمایت هر کس از کاندیدای محبوب خودش هست که با دلیل و منطق بهش رسیده و به اصطلاح حجت پیدا کرده...اما قطعا اجازه تخریب دیگران رو هم نداریم و این کاملا درسته...

حضرت ماه ملاک ها و معیار های فرد اصلح رو بارها بهش پرداختند و همه شنیدیم...البته در پایان این پست این معیارها یادآوری خواهند شد...

من هم مثل شما بر اساس حجتی که دارم قطعا می گم که به عارف و روحانی رأی نمی دهم اما بر خلاف شما احتمال یک ششم برای من نمی مونه...من فقط یک گزینه دارم و اون هم ائتلاف مردم + 1 !!! هست و بر اساس حجت بهش رسیدم ... البته مخالفم که با دولت ائتلاف داره...اینکه بی انصافی و سیاه نمایی نمیکنه به معنای گزینه دولت بودن نیست...فقط دلیل بر با انصاف بودنش هست...

من و شما صرف نظر از اینکه به چه کسی رأی می دهیم در وهله ی اول وظیفه داریم که حماسه بسازیم با همدلی و حضور حداکثری تا به نظام اسلامی " آری" بگیم و بعد هم، بر اساس تشخیص خود عمل کنیم و به فردی که بین این هشت نفر آقایون محترم، اصلح می دونیم رأی بدیم...

و فردای انتخابات ما مردم ایران اسلامی موظفیم از فرد پیروز حمایت کنیم تا اهداف نظام رو به پیش ببره و گره مشکلات رو باز کنه...چه مورد علاقه ما باشه و چه نباشه..کسی که ایران رو به پیش ببره... ایران عزت مندِ مقاوم...ایرانِ سربلند...الگوی ملت های جهان...مایه ی فخر اسلام...زمینه ساز ظهور...

همه ما می دونیم که حفظ نظام  از اوجب واجبات هست و رأی ما به معنای تأیید جمهوری اسلامی...شکی نیست که دشمن رو همه می شناسیم...به شرطی که حنجره های بی تقوا زبان دشمن نشوند در داخل خاک مان...

پس کمتر از ۱۰ روز دیگه تکلیف ما حماسه سازی است برای ایران اسلامی...

حضرت ماه در حرم رضوی 1/1/92 معیار به ما نشون داد:

" این را همه بدانند که آنچه ما برای رئیس‌جمهور آینده نیاز داریم، عبارت است از امتیازاتی که امروز وجود دارد، منهای ضعفهائی که وجود دارد... هر کسی می‌آید، پایبند به انقلاب، پایبند به ارزشها، پایبند به منافع ملی، پایبند به نظام اسلامی، پایبند به عقل جمعی، پایبند به تدبیر باشد. اینجوری باید این کشور را اداره کرد..."

و بعد در دیدار با کارگران و فعالان بخش تولید در 7/2/92 :

"نامزد انتخابات اولاً باید به خدا و به این انقلاب و به قانون اساسى و به این مردم ایمان و اعتقاد داشته باشد؛ ثانیاً داراى روحیه‌ى مقاوم باشد...باید کسانى باشند که در مقابل فشارهاى دشمنان مقاوم باشند؛ زود نترسند، زود از میدان خارج نشوند؛ این یکى از شرطهاى لازم است. ثالثاً باید با برنامه، با حکمت، با تدبیر، با نگاه بلندمدت و همه‌جانبه، با یک هندسه‌ى صحیح کارها را مشاهده کنند، نگاه کنند، وارد میدان شوند... که براى مردم هزینه درست نکنند، مشکل درست نکنند، دغدغه‌آفرینى نکنند، مردم را دچار تشویش و نگرانى نکنند؛ البته وعده‌ى بیخود و بى‌مبنا هم ندهند، درِ باغ سبزهاى بى‌منطق هم باز نکنند؛ منطقى، معقول، منطبق با واقعیت و با توکل به خداى متعال حرکت را پیش ببرند..."

۱۸ روز مانده به انتخابات در دانشگاه امام حسین (ع) 6/3/92 :

" در انتخابات آن کسى که میتواند براى انقلاب، براى کشور، براى آینده، براى عزت ملى، براى باز کردن گره مشکلات، براى ایستادگى قدرتمندانه و عزتمندانه در مقابل جبهه‌ى معاندان، و براى الگو کردن جمهورى اسلامى در چشم مستضعفان عالم، بیشتر و بهتر تلاش کند، را ترجیح دهیم."

16 روز مانده به انتخابات  در دیدار با نمایندگان مجلس شورای اسلامی، 8/3/92 :

"آقایانی که در تلویزیون به عنوان نامزد ظاهر میشوند و حرف میزنند، وظائف سنگینی دارند؛ آنها هم باید مراقب باشند. حرفی که میزنند باید واقعی، صمیمی، متکی به اطلاعات درست و برآمده‌ی از زبان صادق و راستگو باشد. اینجور نباشد که حالا برای اینکه مردم به ما متوجه شوند، همه‌ی آنچه را که ماورای ما است، تخریب کنیم."

و اما دیروز در حرم مطهر پیر جماران، 10 روز مانده به انتخابات :

" نامزدهاى محترم در این برنامه‌هاى عمومى، خب زبان به نقد و انتقاد باز میکنند؛ این حق آنها است؛ منتها توجه کنند که انتقاد باید به معنى عزم و نیت براى پیمودن آینده‌ى پرتلاش و افتخارآمیز باشد، نه به معناى سیاه‌نمائى و منفى‌بافى و بى‌انصافى... انتقاد به معناى انکار جهات مثبت نیست؛ انتقاد این است که انسان کار مثبت را بگوید، نقص و ضعف را هم بگوید. امروز در کشور ما اگر کسى سر کار بیاید، احتیاج ندارد که از صفر شروع کند؛ هزاران کارِ برجسته انجام گرفته است...

آن کسانى که امروز با مردم حرف میزنند، آنچه که توانائى انجام آن را دارند و مردم به آن احتیاج دارند، آن را با مردم در میان بگذارند... بعد هم وعده‌هاى نشدنى ندهند...جورى حرف بزنید که اگر در خرداد سال آینده نوار امروز شما را جلوى خودتان گذاشتند یا پخش کردند، شرمنده نشوید... کارى را که میتوانید انجام دهید، وعده بدهید...

قول بدهند با عقل و درایت عمل خواهند کرد؛ اگر برنامه‌اى در هر موردى از مسائل دارند، آن برنامه را براى مردم ارائه کنند؛

قول بدهند که با پشتکار و ثبات قدم در این میدان پیش خواهند رفت؛

قول بدهند که از همه‌ى ظرفیتهاى قانون اساسى براى اجراى وظیفه‌ى بزرگِ خودشان استفاده خواهند کرد؛

قول بدهند که به مدیریت اوضاع کشور خواهند پرداخت؛

قول بدهند که به مسئله‌ى اقتصاد - که امروز میدان چالش تحمیلى بر ملت ایران از سوى بیگانگان است - بخوبى خواهند پرداخت؛

قول بدهند حاشیه‌سازى نمیکنند؛

قول بدهند دست کسان و اطرافیان خود را باز نخواهند گذاشت؛

قول بدهند که به منافع بیگانگان، به بهانه‌هاى گوناگون، بیش از منافع ملت ایران اهمیت نخواهند داد. بعضى با این تحلیل غلط که به دشمنان امتیاز بدهیم تا عصبانیت آنها را نسبت به خودمان کم کنیم، عملاً منافع آنها را بر منافع ملت ترجیح میدهند؛ این اشتباه است."

آیتی بهتر از این می خواهید؟!!

 

خدایا هدایت کن این دل های ما را...

بسم رب الشهدا و الصدیقین...

می نویسم به نام خدای شهیدان...

و به نام شهیدان و به حرمت خون پاکشان...

می نویسم به نام شهیدان جهاد...از صدر اسلام تا امروز...از دین تا علم...به نام شهیدان دفاع...از دین تا علم...

می نویسم به حرمت دستان کوچک علیرضا...

می نویسم برای حماسه سازان...

می نویسم از آقایانی که دلمان پر است از حرفهای دیروز و امروزشان...

کسانی که روزی مصداق این حرفهای حضرت ماه بودند: " من صحنه ها را می بینم، چه بکنم اگر کسی نمی بیند!؟چه کار کند انسان؟! من دارم می بینم صحنه ها را، می بینم تجهیزها را، می بینم صف آرایی ها را، می بینم دهانهای از حقد و غضب گشوده شده و دندانهای با غیظ به هم فشرده شده علیه انقلاب وعلیه امام و علیه همه این آرمان ها وعلیه همه آن کسانی که به این حرکت دل بسته اند را؛ این ها را انسان دارد می بیند. خب چکار کند؟ این تمام نشده، چون تمام نشده همه وظیفه داریم." ^۱

همان هایی که وقتی یادم به دورانشان می افتد قلبم می گیرد...همان هایی که وقتی نگاهشان می کنی یاد خنده های مشمئزکننده شان با جک استراو می افتی...یاد سعد آباد...یاد همان روزهایی که تونی بلر گفت ما نتیجه ی جنگ عراق را در سعد آباد گرفتیم...

یاد روزهایی که عقب نشستیم و دنبالمان کردند تا بدرند ما را...همان روزهای سازشی  که ما را محور شرارت خواندند...

حالا امروز دوباره همان ها و آنهایی که دوست می پنداریمشان می گویند یاد باد آن روزگاران یاد باد!!!

همان هایی که با قافله رفیق اند اما شریک دزد اند...

آی شیخ! شهیدان مان را آلوده نکنید به این ننگ...داغ دل پدر شهید را تازه نکنید که یادتان بیاورد شما اصلا لیاقت شهید دادن نداشتید...

به شما می گویند فراتر از حد انتظار ظاهر شدید! شیخ دیپلمات! اما من می گویم دیپلماتی هستی که انقلابی نیستی! حرف را صریح و صادقانه نمی گویی...از الان بوی عقب نشستن می آید و خاطرات تلخ سعد آباد!

از شما و رفیق شفیقتان که بگذرم، درد دلم به یارانی می رسد که ائتلاف می کنند برای پیشرفت...من و مردمم را به سخره گرفته اید؟! روزی می گویید می آییم اما فقط یک نفر در صحنه می ماند...فردایش همه در صحنه می مانید تا روز انتخابات...و روز بعد دو نفر بازنده به فرد پیروز در اداره کشور کمک می کنند! خسته نباشید واقعا! سفید کردید روی معنای ائتلاف را!!! انتظار دارید ما به شما اعتماد کنیم؟ شمایی که الان هم صداقت ندارید با ما؟

هدف وسیله را توجیه می کند سردار؟ آرای خاکستری ارزش آن را دارد که در هر جمعی به دل خوشی آن ها سخن بگویید...انتظار دارید شما را انقلابی بدانم سردار؟ شما هم صریح و صادقانه سخن نمی گویید...کاش کمی صداقتتان می چربید به نشان اعتدالی که به شما می دهند...می گویند برنامه داری...خب باور می کنم...هشت سال در پی همین فرصت بودی و کار کردی و برنامه نوشتی...من هم بودم چشم انداز چهل ساله طراحی می کردم...

کاش ما، مردم به جای قیمت فلان و بهمان، قیمت عزت و استقلال و ایستادگی برایمان مهم تر باشد...کاش بفهمیم با صد روز و شش ماه و دو سال، این اقتصاد چند صد ساله ی بیمار، با حرف این آقایان خوب شدنی نیست...کاش بفهمیم، تحریم، وایسته به آمدن فلانی و بهمانی نیست...تا ایران مسلمانِ عزتمندِ مقاوم هست، تحریم هم هست...فقط باید یاد بگیریم ایستادگی را...هزینه شدن برای اهداف بزرگ را...امید داشتن به فردای روشن را...خواندن از مشرق حق روشنای صبح فردا را...

اگر عقب برویم برای دریدن به دنبالمان می دوند...الان، اما، فقط زوزه می کشند و دندان به هم می سایند و پنجه برخاک می کشند...

می گویند نسازید دو گانه ی "سازش- مقاومت" را...این دو گانه هست...هست وقتی که معیار حضرت ماه این است که : "کسانی بیایند که روحیه مقاوم داشته باشند... کسانى سر کار بیایند که مصداق: «انّ الّذین قالوا ربّنا اللّه ثمّ استقاموا» باشند؛ اهل استقامت، اهل ایستادگى باشند؛ زرهى پولادین از یاد خدا و از توکل به خدا بر تن خودشان بپوشند و وارد میدان شوند..."

این دو گانه یعنی همان دو گانه ی "حق و باطل"...

خدایا این دلها هدایت می خواهد...

حضرت ماه می گوید : " در انتخابات آن کسى که میتواند براى انقلاب، براى کشور، براى آینده، براى عزت ملى، براى باز کردن گره مشکلات، براى ایستادگى قدرتمندانه و عزتمندانه در مقابل جبهه‌ى معاندان، و براى الگو کردن جمهورى اسلامى در چشم مستضعفان عالم، بیشتر و بهتر تلاش کند، را ترجیح دهیم."

خدایا دل های ما هدایت می خواهد...

خدایا تو خود نگذار که ما با دستان خود، علیرضا را ناامید کنیم...نگذار با دستان خود دشمن را شاد کنیم...نگذار با دستان خود انقلاب را به دست نا اهل بسپاریم...

 

----------------------------------------------------------------

۱. بیانات حضرت ماه در دیدار با هنرمندان۱۴/۶/۸۸ 

----------------------------------------------------------------

پ. ن:

خدایا نمی دانم مرا می آزمایی یا تقاص گناهان ریز و درشتم را می گیری؟ اگر تقاص می گیری تا پاک کنی مرا...حرفی نیست و اگر در بوته ی ابتلا هستم هم حرفی نیست...رضا برضائک...اما...الهی و ربی من لی غیرک؟! اگر دستانم از ید با کفایتت رها شود هلاک می شوم...پس مرا رها نکن...من بر آن عهد که بستم، هستم...تو خود می دانی که بین من و تو چه بوده و گذشته... مکر شیطان را می بینم در پیش رویم...ای خیر الماکرین من بر عهدی که با تو بستم، هستم...حال مرا می بینی...