وَاصبِر وَ ما صَبرُکَ إِلّا بِالله...
با چه سرعتی داره می گذره این ماه خدا...
انگار همین دیروز بود که : " فَاخلَع نَعلَیکَ إِنَّکَ بِالوادِ المُقَدَّسِ طُوْی "
منِ بی لیاقت هنوز دست هام خالیه...می ترسم رمضان هم مثل رجب و شعبان بره و من بمونم همینطوری...آس و پاس...
نکنه انقدر سیاهی هام زیاد شده که رمضان هم با این عظمت نتونه آدمم کنه...
سُبحانَک یا الله...تَعالَیتَ یا رَحمن...أَجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیر...
ای خدا! باورم نمیشه که منم مصداق " وَاصطَنَعتُکَ لِنَفسی " باشم...
ای کاش یه سر سوزن ایمان داشتم...مثل این بنده های خوبی که می بینمشون...
خودم باید بزنم پس کله ی خودم که: آخه به چی خودت می نازی بشر؟ به گناه های ریز و درشتت؟ یا به لیاقتت که سر به فلک زده؟ تویی که حتی نتونستی خودت رو به بنده های خدا ثابت کنی!
وه که چقدر دلم گرفته از دست خودم!
اگه رمضان بگذره و من همینطوری بمونم که به درد لای جرز دیوار هم نمی خورم...
باید آدم بشم...
اللّهمَّ غَیِّر سوءَ حالِنا بِحُسنِ حالِک...
خدایا غیر از تو از کی بخوام؟ در خونه ی کی رو بزنم؟ خودت به فریادم برس که : " أنتَ القَویُّ و أنا الضَعیف.. أَنتَ السَیِّدُ و أنا العَبد...أنتَ الحَلیمُ و أنا العَجول..."
خدایا خوب می دونم جواب خودم رو : " وَاصبِر وَ ما صَبرُکَ إِلّا بِالله..."
ای کاش انقدری ایمان داشته باشم که شکیبایی کنم فقط برای خدا...
حَسبِنا الله و نِعمَ الوَکیل...
حَسبِنا الله و نِعمَ الوَکیل...
حَسبِنا الله و نِعمَ الوَکیل...
خدارو شکر که شما به این آفت دچار نیستید....
برای ما هم دعا کنید ...
اصلا تاب درک نکردن های دیگران را ندارم، فهمیدن همه بایم مهم است...
این هم آفتی است...